Już cygańskie ognie pogasiła jesień,
tylko wiatr dym siny pustym polem niesie,
a urok w oddali, za wieczorną ciszą
rozciąga się tabor pustą, wędrowniczą.

Ref.
Pozostał tylko stary las,
żal, który noc za nami gna,
księżyc co niebem niesie w dal jesienna mgła.
Pozostał tylko skrzypiec śpiew,
co gdzieś w oddali echem drży
i biała brzoza co wśród drzew uroni po nas łzy.

Gdy odjeżdża tabor świat się złotem mieni,
słońce w dal odpływa na skrzydłach jesieni,
czerwona kalina w smutny dzień rozstania
posyła nam z wiatrem słowa pożegnania.

Ref.
Pozostał tylko stary las,
żal, który noc za nami gna,
księżyc co niebem niesie w dal jesienna mgła.
Pozostał tylko skrzypiec śpiew,
co gdzieś w oddali echem drży
i biała brzoza co wśród drzew uroni po nas łzy.
I biała brzoza co wśród drzew uroni po nas łzy.
I biała brzoza co wśród drzew uroni po nas łzy.
I biała brzoza co wśród drzew uroni po nas łzy.