Niedzisiejszy jestem człowiek, chociaż młody
Nie potrafię na czas chwycić nowej mody
I nie umiem gdy potrzeba zrobić świństwa
Mam sentyment do pamiątek i dzieciństwa.
Lubię spacer w samotności gęstym lasem
Lubię czasem przekartkować tomik wierszy
A na plaży ręką czochrać suchy piasek
taki jestem sobie człowiek ... niedzisiejszy

I tylko w trakcie pracy
Wątpliwość duszę rwie
Czy ja wyprzedzam czasy,
czy raczej czasy mnie?
Czy patrzeć mam z pogardą,
czy z dumą, ile sił?
Czy jestem awangardą,
Czy też stanowię tył?
Tył, tył...

Taki se jestem człowiek, nienormalny
Że pracować czasem lubię w dzień upalny.
W dzień wiosenny, w dzień zimowy,
W dzień jesienny
Taki jestem nędzny pracuś niecodzienny...

Taki jestem wieczny tułacz, wieczny frajer
Który stale ma robaka, co go męczy
I wciąż wierzy że wciąż służy wielkiej sprawie
Taki jestem dziwny maniak, niebezpieczny...

I ciągle w trakcie pracy
Wątpliwość duszę rwie
Czy ja wyprzedzam czasy,
czy raczej czasy mnie?
Czy patrzeć mam z pogardą,
czy z dumą, ile sił?
Czy jestem awangardą,
Czy też zamykam tył?
Tył, tył...