1. W żółDtych płomiehniach lieści
BrzoDza dopahla sięfis ślicznH7ie
Grudzeień uDcieka za grGudnieem,
StyCczeń mi stuGka za styhcznieem
WśrDód ptaków wiehlkie poruszeenie,
CiD odlatuhją, ci zostafisją   H7  
Nea łącDe stoją jak na sGceniee,
CzyC też przeżyDją, czy doetrwająD7  

I Gja żegnałam nieraz koG7goś
CI powrachałam już nie taaka
ChFoć na mej rHęce lśniła sreogo
ObrąCczka sreAbrna jak u ptaDka
I ja żegnałam nieraz kogo,
Za chmurą, za górą, za drogą
I ja żegnałam nieraz kogo,
I ja żegnałam nieraz

2. Gęsi już wszystkie po wyroku,
Nie doczekają się kolędy
Ucięte głowy ze łzą w oku
Zasną jak kwiaty, które zwiędły
Dziś jeszcze gęsi proszą szumnie
W ostatnim sennym kontredansie
Jak tłuste księżne, które dumnie
Witały przewrót, kiedy stał się

I ja żegnałam nieraz kogo
I powracałam już nie taka
Choć na mej ręce lśniła srogo
Obrączka jaką noszą ptaki
I ja żegnałam nieraz kogo,
Za chmurą, za górą, za drogą
I ja żegnałam nieraz kogo,
I ja żegnałam nieraz

3. Ognisko palą na polanie,
W nim liszka przez pomyłkę gore
A razem z liszką, drogi Panie,
Me serce biedne, ciężko chore
Lecz nie rozczulaj się nad sercem,
Na cóż ci kwiaty, pomarańcze
Ja jeszcze z wiosną się rozkręcę,
Ja jeszcze z wiosną się roztańczę

I ty żegnałaś nieraz kogo
I powracałaś już nie taka
Choć na twej ręce lśniła srogo
Obrączka srebrna jak u ptaka
I ty żegnałaś nieraz kogo,
Za chmurą, za górą, za drogą
I ty żegnałaś nieraz kogo,
I ty żegnałaś nieraz