Mogłeś kusić los, by Ci szansę dał
Gwiazdy niebu kraść, gdybyś tylko chciał
Mogłeś pojąć sens najważniejszych prawd
Ale czas cię do przodu gnał, więc musiałeś w biegu spaść

Tak nam dzisiaj żal utraconych szans
Porzuconych snów, bladej zorzy dnia
Zwietrzał wina smak z najpiękniejszych zdjęć
Potłuczone okruchy szkła za nami

Szkoda naszych łez, bo jeszcze droga daleka
Zanim życia kres uciszy w nas niepokój serc

Mamy jeszcze czas, by dla kogoś żyć
Kto chroni w nas dobrej wiary nić
Los układa dni z nasyconych barw
Byś zawsze mógł namalować je od nowa