Życie to prozaika jak pierwsze demo 4K
grunt to rodzina, twoi kumple to talizman
cóż że duża część z nich gdzieś znika
z czasem część zostaje, to ta pewna jej się trzymam
bez pretensji jadę, każdy dba o swoje proste
bez pretensjonalnie zaczynam na nowo, co dzień
nie rozerwane więzy dawno pozrywane
zweryfikowane życiem, obietnice gołosłowne
jeden robi swoje ja za niego kciuki trzymam
obrotny chłopaczyna a nie byle jaki wirmat (?)
marzył by być fisha, jego świat to cyfry
do forsy przez net, pierdolone matrixy
kto inny z tych dawnych znajomych gdzieś wybył
choć puste podwórka są, za to pełne wyspy
ktoś w harakiri poszedł, nie wytrzymał tempa
się nie martw, rozumiem, współczuje, pamiętam

Bo tylko kumpel, ciebie wspiera w ciężkich chwilach
kumpel to ten co przed żoną zawsze alibi ci da
po staremu rozumiana szorstka męska przyjaźń
bez pardonu prosto w oczy wypowiadana prawda
bez ubarwiania faktów, pierdolić image
coś do mnie masz do niego masz, masz do nas to do wszystkich
się porozumiewa na migi z nimi traci trzustki,
z nimi zdziera zelówki, z nimi są bliscy
dobrze selekcjonuj tych co wokół ciebie dziś są
mało kto by pomógł, za to prawie wszyscy węszą
póki jest dobrze to jest, ale bywa gorzej
w tym momencie twój fałszywy koleś znikł

gdzie jest kumpel
gdzie jest kumpel, znikł
gdzie twój kumpel
gdzie twój kumpel, znikł
gdzie mój kumpel
gdzie mój kumpel, znikł

Bez reminiscencji zbytnich, do przodu,
twarze się zapominało, parę ksyw w niepamięć poszło
normalna kolej rzeczy przyjmuj ćwiarę na kark
tu nic nie zmienisz, tak musi być i było od dawna
dzieciaki na nokiach chcą to uruchomią kontakt
kiedyś darcie ryja żeby kompan wyjrzał z okna
trochę inne środki, ale cel ten sam, w sumie bez zmian
po za częściami Tony Hawka w kompach
trochę lepsza gała nie zszywana osiem razy
jedenastu napastników cały czas zero bramkarzy
się mogą różnic czasy, a nie charakter ludzi
ciekawe gdzie za parę lat będziecie mieli kumpli