Idziesz sam pośrodku świata,
z wielkim żalem, w samotności,
w garści trzymasz suchy piasek,
kły zaciskasz z wielkiej złości.

Wiem, to był błąd.

Idziesz sam pośrodku świata,
i nie widzisz już nikogo,
nie wiesz, co się z Tobą dzieje,
może w ogóle nie istniejesz.

Wiem, jak to jest.

Jeszcze wierzysz, że odmieni
się los i wszystko zmieni.

Wiem, jak to jest.

Lecz ja wierzę, że
jeszcze przyjdzie taki dzień,
w którym Ty i Ja
zostaniemy sam na sam.

Wiem, jak to jest
między dniami stać,
zatrzymać się,
i jak ciężko wstać...

Już niech będzie tak
jak gdybyś miał
przeżyć sam
to wszystko, co masz,
już niech tak zostanie,
że wszystko, co masz
zgubisz gdzieś,
zostawisz gdzieś...