1.Kieddy szliśmy raz pod Bristol     a 
Złapadł nas cholerny sztorm    a 
Osiedm dziewięć pewnie wiało       a 
Kdażdy myślał jak wiać Cstąd       d 
Stadry wrzasnął rzucać szmaty      a 
I dna reje biegiem leźć a 
Spodjrzeliśmy na Atlantyka 
Aż dpo plecach przeszedCł dreszcz     d 

Zatrzeszczały stare maszty d, a
W ścięgnach czułem tylko ból d, a
Ostry szkwał nas dopadł nagle d, a
Prosto z nieba ściągnął w dół d, C, d
Nie uciekniesz z oceanu d, a
I nie schowasz się jak szczur d, a
Rzucaj żagle, Bo na dnie d, a
Będziesz miał grób d, C, d

Ref. ZapaFmiętaj tę przestrogę  C 
Choćbayś twardym chłopem był               C 
Szdtorm nauczy Cię pokory      a 
I dszacunku dla swyCch sił        d 
NFie jednemu kark pochylił    C 
Nie ajednemu zabrał dom        C 
Chcedsz żyć to musisaz
odCdać mu hołd     d 

2. A było nasz trzydziestu czterech d, a
Nie pozostał po nas ślad d, a
Jakim cudem ja przeżyłem d, a
Tego nie wiem do dziś sam d, C, d
Cztery doby słoną wodę d, a
Chlało ostro cielsko me d, a
Drugie cztery piach i słońce d, a
Nie pieściło mnie d, C, d

Ref. Zapamiętaj tę przestrogę F, C
Choćbyś twardym chłopem był a, C
Sztorm nauczy Cię pokory d, a
I szacunku dla swych sił d, C, d
Nie jednemu kark pochylił F, C
Nie jednemu zabrał dom a, C
Chcesz żyć to musisz d, a
oddać mu hołd C, d

3. Dziś gdy widzę sztorm na morzu
Wraca pamięć tamtych chwil
Widzę szkuner wraz z załogą
Jak w odmętach tkwi
Dzielni chłopcy z tej załogi
Z wszystkich swoich sił
Przy ósemce się zmagają
Z oceanem złym

Ref. Zapamiętaj tę przestrogę
Choćbyś twardym chłopem był
Sztorm nauczy Cię pokory
I szacunku dla swych sił
Nie jednemu kark pochylił
Nie jednemu zabrał dom
Chcesz żyć to musisz oddać mu hołd