Raz odpłynął marynarz
Wciąż go nie ma, wciąż go nie ma
Lecz zostawił pierścionek
Boże, przebacz, Boże, przebacz

Chłopcy przychodzą pod okna
Pierścień uwiera jak kamień
Lata mijają - rok, dwa
Co mam powiedzieć mamie?

Rzuciłabym ten pierścionek
Rzuciłabym go do morza
Wszystko by było skończone
Nie byłoby mi go żal

Ale co ludzie powiedzą
Kiedy się przejdą po mieście?
Ale co ludzie powiedzą?
Powiedzą: "Takiej nie wierzcie!"