Choć każda nić jak najpiękniej lśni
W gobelinu warstwie swej
Lecz nie wie jaką rolę
W całym wzorze przeznaczono jej
A ten głaz co gdzieś na przodzie tkwi
Wzbogacając góry kształt
Czy lepszy jest od drugiego
Co się skrył wśród setek skał?

Więc jak poznać masz ile jesteś wart?
Fortuny zgłębić mrok
I co mogą ci ludzkie oczy dać
Lepiej spójrz na swój los
Spójrz na swój los przez nieba wzrok

W pustynnej mgle góry złota blask
To mniej niż źródełka puls
Dla owieczki zaś pastuszek jej
To więcej niż największy król
Kiedy ktoś utracił to co miał
Czy nic przez to nie jest wart?
Czy może w jego życiu
To ponowny lepszy start?

Więc jak masz rozpoznać co każdy jest wart?
Co zdziałał w dzień lub rok?
Czy innym coś dał czy brać tylko chciał?
Odpowiedź chcesz znać
Odpowiedź chcesz znać to popatrz w krąg
Na życie patrz przez nieba wzrok

Dzielimy się z tobą wszystkim dziś
Chociaż jest nie bardzo czym
Lecz kiedy ma się mało
Każdy rad się dzieli tym
Bo żyć to znaczy fruwać w przód i w bok
Być igraszką wiatru zmian
I choć nieznany ci każdy krok
Musisz umieć ruszyć w tan
Musisz umieć ruszyć w tan

Więc jak dostrzec masz co jest człowiek wart?
Znać sprawność głów i rąk?
Wierzyć oczom swym to najgłupsza z wiar
Patrz przez nieba wzrok
Patrz na swój los
Patrz na swój los
Patrz na swój los przez nieba wzrok