Gdy nocka ciemną poświatę
Rzuciła na ciemne pole
Tam w lesie stary młyn wodny
Gdzie czorty upiory go strzegą
Dziewka zwabiona owocem
Do młyna biegnie wesoło
Czorty upiory ją złapią
Będą miały uciechy

A tam jedna z nich najmocniejsza
Zmora jakich już mało
Wydrze z niej duszę i życie
I nic już nie pozostawi

Zmora!

Szukają we wsi dziewczyny
Szukają lecz nikt jej nie widział
Szuka jej chłopiec i siostry
Lecz po niej ślad już zaginął

Zmora!


W tym młynie modły odprawią
Czorty i zmory upiorne
A jedna z nich najmocniejsza
Rozpocznie pieśń ulubioną

Zmora!