Od Tamizy, aż po Sydney            d
Znaczył się trupami szlak.         F A7
Pod pokładem stary Angol           d
Raz ostatni zwiedzał świat.        F A7
Już zakuto nas w kajdany,          F C
Każą w wodzie stać po pas,         g A7
Zdrowych chłopów jest pięciuset,   d
Tylko stu dowiozą nas.             A7 d

Ref:
Nie wierzcie mu, nie wierzcie mu,  F C
Na pewno łajdak łże!               G A7
W ładowni ciasnej i śmierdzącej    d C F g
Przeżyć nie da się.                A7 d

Na Tamizie już za burtę
Wyleciało kilku z nas,
Nagle zapachniało buntem,
Krwi i głodu nadszedł czas.
Mijają dni, miesiące,
Zapomniał każdy z nas,
Jak wyglądało słońce,
Jak irlandzki szumiał las.

Dziś w nocy chyba umrę,
By przeżyć, brak mi sił,
I na dnie Pacyfiku
Miast w trumnie będę gnił,
Lecz zesłać śmierci nie chciał los,
Kostucha rzekła: "Nie!"
Nad ranem stary statek nasz
Do Sydney dowiózł mnie.