Ona i on
To była miłość prosta
Złączył ich los
I jedno słowo - zostań
Ona i on
Wierzyli w to
Że razem będą żyć
Wierzyli w to

Ona i on
Znaleźli, ocalili
Ten czysty ton
Co każe się nie mylić
Że ona, on
Dla siebie są
I razem będą żyć
Wierzyli w to

Wierzyli w to
Że nieśmiertelni są
Gdy miłość trwa
Silniejsza jest niż zło
Ochrania ich spokojny dom
Aż ich znalazła noc
Pośrodku dnia pobladłych
Ją zabrała nagle
Zabrała ją
Zabrała noc

Ona i on
To było szczęście wielkie
Wzięła ją noc
Jak fali dłoń - muszelkę
Słowa tracą sens
Bo śmierć i miłość
Już poza nimi jest
W milczeniu jest

Gdy słowa gasną
Nie pytaj, czemu los
Chciał to odebrać im
Daj ciszy zasnąć
Niech otuli ich jak dym
Historii kres
I kilka tych niemądrych łez -
Nie wstydź się łez!