Żyła raz jedna panienka G
Która zwała się Jagienka; D
Wiele z niej było pociechy,
Bo tłukła pupą orzechy. G

Opisał ją, że jest taka,
Sam pan Sienkiewicz w "Krzyżakach". C
Wpierw żyła w cnocie jak mniszka, G
A potem wyszła za Zbyszka. D G

I wiodło im się chędogo, G
Chociaż, niestety, ubogo, D
Bo się pokończyły wojny,
Zaczął się okres spokojny, G

A rycerz - rzecz znana wszędzie -
Żyje z tego, co zdobędzie. C
Ruszył więc Zbyszko konceptem G
I wpadł na taką receptę: D G

Przywiesił na bramie druczek, G
Że tu się orzechy tłucze C
I od każdego orzecha
Zgarniał taryfę do miecha. G

Laskowy orzech maleńki
To nie problem dla Jagienki; C
Mogła za jednym przysiadem G
Stłuc całe pół kilo zadem, D G

A gdy dorwała fistaszka G
Zostawała z niego kaszka. D
Niewiele też większej troski
Przysparzał jej orzech włoski. G

Aż raz przybył jakiś młokos,
Przywożąc z Afryki kokos, C
I zwrócił się do Jagusi, G
Że mu tę rzecz roztłuc musi. D G

Spłoniła się żwawa młódka, G
Wzięła dech, napięła udka, D
Pomodliła się przelotnie
I w ten kokos jak nie grzmotnie! G

Niestety twarda skorupa
Nawet przy tym nie zachrupa... C
Wrzasła Jaguś wniebogłosy, G
Podskoczyła pod niebiosy D G

I jak drugi raz przywali! G
...a ten bydlak jak ze stali! D
Natomiast biedna dziewczyna
Zrobiła się całkiem sina, G

Oddech jej się jakby urwał,
Wymamrotała: - O kurwa... C
Potem się zaniosła wyciem G
I się pożegnała z życiem! D G

Wniosek: Na ogół umiemy G
Rozgryzać własne problemy, D
Lecz zagraniczne nowości
Przysparzają nam trudności! G

Morał: Tylko wzrost oświaty
Może zmniejszyć nasze straty. C
I hasło bezwarunkowo: G
Mniej dupą, a więcej głową!!! D G