е
А тьі, мила, а тн, мила,
н7
Што-с думала,
е
Кед соИ гвечер, кед соИ гвечер
н7
Зо мном стала?

е н7
Тота єдна думка моя,
е н7
Же тн не міИ, я не твоя,
е
Душко моя.

Чого же-с ся, чого же-с ся
Погнівала,
КоИ єс щьіро, коИ єс щьіро
Не думала?
Забуд, мИла, то гніваня,
Во то бнло на прощаня,
Душко моя.

Од тьіх думок, од тьіх думок
Серце болИт,
Хто на двоє, хто на двоє
Любов ділит.
Моя любов знат лем тебе,
Не ходж ку двом, прИд до мене,
Душко моя! e
A ty, myła, a ty, myła,
Sztos dumała,        H7  
Keed soj hweczer, ked soj hweczer
Zo mnom stała?        H7  

Teota jedna dumka mojH7a,
eŻe ty ne mij, ja ne twojH7a,
Duszko moja.        e 

Czoho żes sia, czoho żes sia
Pohniwała,
Koj-jes szczyro, koj-jes szczyro
Ne dumała?
Zabud, myła, to hniwania,
Bo to było na proszczania,
Duszko moja.

Od tych dumok, od tych dumok
Serce bołyt,
Chto na dwoje, chto na dwoje
Lubow diłyt.
Moja lubow znat łem tebe,
Ne chodż ku dwom, pryd do mene,
Duszko moja!