dWpatrzeni Bw otchłań Cczarnych Fkaw
dWrzucamy Bsłodzik Cw wir gorzkich gspraw,
BBy odkryć Fw pełnej szklance
A Lub w pustej dfiliżance
BNieludzki Fwymiar ludzkich Apraw.

NieśmierteFlności nie odbierze nam Bóg,
GłuApiej luddzkości już wybaczył, co mógł,
SpraC7wiedliFwości nie Cżąda i Fkar,
TruAdnej woldności przyAnosi nam ddar,
NieC7skończoFności nie Czerwie się Fnić,
W iAmię midłości poAzwoli nam dżyć.

Wpatrzeni w kartę starych win             d B C F
Sączymy cierpki, czerwony płyn,           d B C g
By odkryć w szkle butelki,                B F
Że trud człowieczy wszelki                A d
To zestaw śmiesznych ludzkich min.        B F A

Nieśmiertelności nie odbierze nam Bóg,    F
Głupiej ludzkości już wybaczył, co mógł,  A d
Sprawiedliwości nie żąda i kar,           C7 F C F
Trudnej wolności przynosi nam dar,        A d A d
Nieskończoności nie zerwie się nić,       C7 F C F
W imię miłości pozwoli nam żyć.           A d A d

Wpatrzeni w stołu pusty blat              d B C F
Podsłuchujemy krzyczący świat             d B C g
I z duszą na ramieniu                     B F
Szepczemy o istnieniu                     A d
Spójrz, Anioł Stróż na kawę wpadł!        B F A

Nieśmiertelności nie odbierze nam Bóg,    F
Głupiej ludzkości już wybaczył, co mógł,  A d
Sprawiedliwości nie żąda i kar,           C7 F C F
Trudnej wolności przynosi nam dar,        A d A d
Nieskończoności nie zerwie się nić,       C7 F C F
W imię miłości pozwoli nam żyć.           A d A d