wstęp: A F C G A A F C G F(4-3)

AZatoka Dlasu z gór zstęEpuje
AI cicho Dszemrze górski EpoFistok
hGdy Słowo Gz nagła się znajhduje
EW powodzi Asłonecznego Dzłota

Cis Fis

Jak hchleba kęs Jak człowieka bycie
ATak Dświat ma sens
EI ma sens fisżycie
Ma Dsens... Ma Esens... Ma fissens...
Ma Dsens... Ma Esens... Ma Asens...

AZewsząd stwoDrzenie mówi Eświata
ACichością Dswoją i milEczeFisniem
hPotok się Gw zbocze góry hwplata
EGóra się Awplata w sens iDstnienia

Cis Fis

Ref.
Jak łza spod rzęs wypłakana skrycie  h
Tak śmierć ma sens I ma sens życie   A D E fis
Ma sens... Ma sens... Ma sens...     D E fis
Ma sens... Ma sens... Ma sens...     D E A

Co też powiedzieć chcesz strumieniu  A D E
Kiedy spragnieni wodę piją           A D E Fis
Kiedy z nazwiska i imienia           h G h
Mijają tak jak świat przemija        E A D

Zdumieniem mym I sensu odkryciem    h
Że sedno w tym że ma sens życie...   A D E fis
Ma sens... Ma sens... Ma sens...     D E fis
Ma sens... Ma sens... Ma sens...     D E A