Nie mów G5do mnie per Artysta
Bo arB5tyści są przegrani
Jeśli G5chcesz żyć swoim wierszem
To po B5pierwsze weź karabin
I strzelaj do tych wszystkich
Co nie wiedzą co to sztuka
Pierwszy rzuć kamieniem
W tego co ciebie nie słucha

Ref:
G5BezgraniB5czna Dis5wolność
C5Może G5tylko B5jej Dis5iluzja
Jeden krok prosto w przepaść
W pokoju pełnym luster
Mówisz - wolna miłość
Może jednak zwykła szmata?
Cały ten twój artyzm [haha!]
Nie wart tego świata

Artystycznie niezależnie
Jednak szukasz zrozumienia
Mówisz - umiem patrzeć szerzej
Widzisz coś czego nie ma
Możesz wierzyć że się uda
Tworzyć własne przeznaczenie
Możesz oszukiwać mnie
Czy oszukasz także siebie?

Siła twórcza - narkotyki
wszystkich naraz wziąć się nie da
Jednak żeby brać w ogóle
Musisz znowu siebie sprzedać
Przyszła kryska na Matyska
Życie wściekle pas zaciska
W czarnym płaszczu gdzieś na dworcu
Właśnie skończył się artysta