Popłyńmy tam, gdzie jeszcze wschodzi słońce,
Po nocy rozgwieżdżonej, aż po brzask.
Wystarczy nam życia, by zrozumieć cały świat
I niech nam jutra nie będzie żal.

Wiem, mamy tyle spraw do załatwienia
I ciułamy długie lata dzień po dniu,
Lecz nie dręcz się tym, co będzie jutro - uwierz mi,
Bo co będzie dzisiaj, nie wiesz sam.

Wyśniłem w nocy piękne, jasne wyspy
I ludzi, co nie liczą swoich lat.
Popłyńmy tam do nich, by nauczyć się jeszcze raz
Jak żyć, by mieć dla życia czas.

Znów zagoniony dzień kolejny minął
I w oknach naszych kwiaty więdną już.
Już nie umiemy cieszyć się życia chwilą
I wciąż prześcignąć chcemy czas.

Popłyńmy tam, gdzie jeszcze świeci słońce,
Spróbujmy jutro znaleźć dla nas czas,
A ja świeże kwiaty znów postawię w naszym oknie,
Przez które oglądamy świat.