Zbełtany śrubą kursu ślad          e
Prowadzi statek w inny świat,      e d
Świat wierzeń, mitów, dużych ryb,  d e
Gdzie życia stos się wolno tli,    e d
Do portów, w których obcy gwar,    d
Tęsknota w duszy cicho gra.        d e
Ocean zakrył cały włok,            e d
Już kable cicho drżą.              d e

Pożegnań i powrotów dni,
I roześmiane dzieci w snach,
Koszuli Ci nie poda nikt,
Zapomnisz, co to pieszczot smak.
Różowych kopert cichy dźwięk,
Gdy agent zdąży listy wnieść
I zapach tych rodzinnych stron -
Nie dziw się łzom.

W słuchawce słyszysz ostry trzask,
To Szczecin Radio woła nas,
Nie odpowiada w domu nikt,
Bezsilny będziesz siatki szył.
Niepokój w serce już się wkradł,
Czy po powrocie kartka w drzwiach:
"Nie wytrzymałam, mam już dość!"
I jeszcze coś.

Przemija nam powoli czas,
Już dorosłego syna masz,
Dwa razy chciałeś z łajby zejść,
Po dwóch miesiącach znowu w rejs.
Różowych kopert zniknął blask
I wszystkie ścieżki w portach znasz,
Czeka Cię jeszcze jeden rejs,
Przygotuj się...