EMały i żółty jak chińska dAżonka
AWkrótce zburzą bar Na EStawach  A 
EJuż cumuje nad nim jak Akrążownik
AWielki biurowiec w urzędowych Esprawach  A 

EWkrótce zburzą ludzi z baru
AZburzą ich czapy zuchwałe
ENieba runie stary gołębnik
AI będą poematy Eprzesłuchane

EKiedy runie Na Stawach bar
AGrube kufle jak cheruby uniosą Bar EWierszy A 
ECzarna życia toczyła się Aplatforma
Twardy duszy formował się Ekrawężnik  A 

H7Póki jeszcze czas gitary
ANiech gitara wasza płacze
cisWyłazi spod czapy wolności kosmyk
AI to bardzo niepokoi władzę
H7Do dachów przedmieścia wam
ABiją wszystkie jesienne gawrony
cisChociaż czasem rozbity kimbol
AI wrak gościa usuwają z drogi
H7Na razie w środku placowej uciechy
AMiasto wam jeszcze jak piwo postawię
cisI wzniosę zdrowie czap waszych
AUszanuję zaułki kucislawe  A 

Żałobne piwo dają w barze Na Stawach
W żeberkach już piszczą rekwije
Bar jak beczek piramida runie
Pod gruzami grzebiąc kariatydę

I rozumiem Madonnę placu
Z sercem przebitym kuchennym nożem
I rozumiem przyjaciele wasze
Na dnie kufla dusze stracone


Póki jeszcze czas gitary...


Do twarzy przedmieścia całej w bliznach
Dziś goście nie chcą się przyznać
Tam władza jeździ z rózgą gumową
Frajerów zbiera elektrowóz

Ja rozumiem wasz stracony świat
Do czap piętrowych przyjaźni nie taję
Ja rozumiem niebo cale w szwach
Powiązaną drutem gitarę