( A G A G A G C D )x2


Czy wszyAstko już dla Gmnie straconeA, skończone?G 
ProroAku, co czytGasz z obłokóCw jak z ksiąg, D 
SpAójrz i przeczyGtaj, co piszAe tam o mnGie;
Weź przebij, weAź odsłoń mi nGieco ten gąszcz!F  E           A         [(]  [A-G]    [A-G]    [A-G]    [A-G]    [)] 


Prawdziwy to gąszcz, gęściej kłębi się wciąż;
Niewiele tam widzi proroczy mój wzrok:
Krzyżują się drogi i gmatwa się czas:
Co było i co jest, i co stanie się.
( A-G A-G A-G C-D a-G a-G a-G C-D )

Straszliwy to gąszcz, gęściej kłębi się wciąż;
Kurzawa szaleje, dzień zbłądził i noc;
Gdzieś gna tabun koni i pali się las,
I dym się unosi, wciąż więcej go jest.

Nie widzę już nic, nic a nic, biało mi;
Idź dalej niezłomnie, a mnie zostaw sny;
Nic nie jest stracone, skończone też nie,
Gdy droga przed tobą, a sam jesteś w tle.
( A-G A-G A-G A )