Mosty które d
Pod osłoną nocy B
Przerzucamy do siebie A7
Porywa świt B A7
Trwa potop jutrzenki d
Po obu brzegach bezradnie biegamy B A7
Ręce do siebie wyciągamy B A7

Twoje oczy B A7
Rozwarte szeroko rozstaniem d
Oddalają się i serce za nimi podąża B A7 d
Oglądając się i raz po raz za siebie B A7 d
Oglądając się za siebie B A7 d

Przez niebo przebiega
Dreszcz niepokoju
Rozstępuje się świat
Na dwie połowy
I coraz mniejsza
Staje się włosów chmura
Kasztanowa

I twoja ręka
Wyrwana z mojej
Do stacji zbliżają się robotnicy
Dnia powszedniego
O twarzach przeraźliwie
Trzeźwych