Do portu w Nantes przypłynął dziś  /x4
Wspaniały trójmasztowiec, błyszczą żagle, sterczą reje.

Ref.: Razem chłopcy ciągnąć,
Wiatr od rufy nam zawieje.

Przy De La Fose cumuje tam,
Załoga całe zboże wyładuje wnet na keję.

Młody marynarz zszedł na ląd.
"Za ile" - pyta panna - "sprzedasz, chłopcze, mi tę perłę"?

"Dostaniesz ją" - powiedział jej -
"A za to przez trzy noce bawić ze mną się wciąż będziesz".

Zgodziła panna wreszcie się.
"Nauczę Ciebie" - rzekła - "wielu rzeczy, jeśli zechcesz".

Marynarz poszedł razem z nią,
Dała mu to, co miała - swoje ciało drobne, ciepłe.

Kiedy znów ruszać przyszło czas,
Przysięgała panna - "Twego statku zawsze czekać będę.

"Będę tęskniła, wracaj więc,
Niech piękny trójmasztowiec znowu Ciebie mi przywiezie."

Do Valparaiso ruszył, hen,
Została panna sama, płacząc cicho, drżąc przed zmierzchem.

A podczas burzy groźnej, złej,
Zatonął trójmasztowiec, bo już tak się zwykle dzieje.