Serce bólem płonie – miłości woła,
Zagubione wśród tysiąca dróg.
Życie moje raną, która szuka Cię.
Chociaż nocy ciemność otacza zewsząd,
Wstaję bez wahania nie czując lęku.
Idę wciąż przed siebie, by wreszcie spotkać Cię!

Gdzie mam Ciebie szukać Umiłowany?
Moje serce woła Umiłowany.
Gdzie mam Ciebie szukać Umiłowany?
Gdzie mam Ciebie szukać, gdzie?

Każda twoja myśl, we mnie ma początek,
Wszystko za czym tęsknisz w mym sercu jest.
Rozbudź miłość swoją i już nie lękaj się!
Całe życie me w twoje ręce daję,
Ofiarując miłość na drzewie Krzyża.
Przyjdź do tego źródła, by nią nasycić się!

Cała jesteś moja Umiłowana!
Twoje serce moim Umiłowana!
Cała jesteś moja Umiłowana!
Cała jesteś dla mnie dziś!

Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje, nie jest jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie. Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość – te trzy: z nich zaś największa jest miłość.

Już jesteśmy razem Umiłowany/a
Serca biją razem Umiłowany/a
Już jesteśmy razem Umiłowany/a
Nie rozdzieli nas już nic!