Fortepian w rzece sobie stał (je)
Przy fortepianie ja (je)
A rzeką wody nurt się lał (je)
A na mnie suknia schła

Wtóruje z brzegu słowik
I bucha nocny zapach bzu
I nigdy człowiekowi
Nie było mokrzej niż mnie tu
Otrząśniemy wodę z powiek
Gramy blues

Fortepian w rzece sobie stał (je)
Przy fortepianie ja (je)
Fortepian grał i grał, i grał (je)
Skąd tyle sił on ma?

Co tu się jeszcze stanie
Co tu się jeszcze może stać?
No co?
Na mokrym fortepianie
Na cztery ręce szczęście grać
To przyjemne niesłychanie
Gramy blues

(Fortepian w rzece sobie stał)
(Fa fa ra fa fe fe)
Fa fa ra na na nej

(Fortepian w rzece sobie stał)
(Fa fa ra fa fe fe)

Fortepian w rzece sobie stał
(Fa fa ra fa fe fe)

(Fortepian w rzece sobie stał)
Fa fa ra fa fe fe
Fa na-a-a...

Fortepian w rzece sobie był (je)
Przy fortepianie ja (je)
Fortepian nogi w wodzie skrył (je)
A w górze wiatr, a w górze mgła

Noc nami się zachwyca:
Gdzie taka druga para jest?
No gdzie?
I prosto w twarz księżyca
Ten czarny pan na nogach trzech
I nieudana topielica
Gramy jazz (jazz)