a7Dziś na ścianie wyD7drapałem
E7łyżką twoje iF7nicjaE7ły
a7i kotwicę jD7uż łykałem,
E7bo wspomnienia sFpać nie dałEy.
a7Obudziłem sD7ię wymięty,
E7cały mokry F7i zmęczE7ony,
a7dzielą nas krat gD7rube pręty,
E7czuję miękkość waF7rg spragnioE7nych.


I tylko mi a7ciebie brak w tym wD7ięźniu,
i tylko mi E7ciebie brak, ciebie F7tu, E7  
I tylko mi a7ciebie brak w tym wD7ięźniu,
i tylko mi E7ciebie brak, ciebiea7 tu…E7  


Czy pamiętasz te gorące
noce nasze nieprzespane,
te miłością pałające
słowa nam tak dobrze znane.
kaloryfer nie zastąpi

ud gorących pożądania,
kiedy to się wreszcie skończy -
znowu dzisiaj nic ze spania.


Błyszczą sznyty na mych rękach,
już na dworze całkiem ciemno,
gdzieś na pryczy sąsiad stęka -
kiedy będziesz razem ze mną?
Kiedy wątłe twe paluszki
pogładzą me tatuaże,
kiedy szczupłe twoje nóżki
oplotą mnie, żądne wrażeń?

Znowu paczkę dziś dostałem
zawiązaną twoją ręką,
całą noc gorzko płakałem,
wszystko we mnie zmiękło, pękło.
W paczce były chleb, kiełbasa,
papierosy, puszka mleka,
a na kartce napisane
słowa trzy - „Ja kocham, czekam”.


I tylko mi ciebie brak w tym więźniu,
i tylko mi ciebie brak, ciebie tu… Oj, Stefan…jak mi ciebie brak!