Zapadł zmierzch, a z nim cisza, przeraźliwa cisza.
Świat jakby zamarł w głębokim śnie
I nikt nie przewidział, że właśnie tej nocy

Nadejdzie kres, istnienia kres,
Iskrę nadziei zadusi gniew.

– Stój, zatrzymaj się. Jesteś szaleńcem – zostaw przycisk!!!

Zaczęło się, śmierć cieszy się.
Dziś zbierze plon w tysiącach ton.

Trupy, wszędzie trupy.
Dym, swąd – oto dzieło ludzkich rąk.
Trupy, wszędzie trupy.
Pożary znaczą czas końca miast.

Alarmów ryk zagłusza krzyk.
Żyjących krąg patrzy, gdzie schron.

Trupy, wszędzie trupy.
Dym, swąd – oto dzieło ludzkich rąk.
Trupy, wszędzie trupy.
Pożary znaczą czas końca miast.

Nie ma już nic, nieziemski szkic.
Jądrowy szał końcem się stał.

Trupy, wszędzie trupy.
Dym, swąd – oto dzieło ludzkich rąk.
Trupy, wszędzie trupy.
Pożary znaczą czas końca miast.

Nadszedł kres, istnienia kres, iskrę nadziei zadusił gniew.
Wszystkiemu winien, wszystkiemu winien ludzki gniew,
Ludzki gniew.