Dzisiaj umarła sławna osoba
Więc cały Facebook do mnie krzyczy
Pod każdym postem niczym ozdoba
Setki wirtualnych zniczy
Rozpaczają po sławnej osobie
Smutek pęcznieje w całej tej masie
Bo kiedy ktoś zmarły leży w grobie
Trzeba postawić gwiazdkę w nawiasie

Przyszli następni i niczym strażacy
Co wzieli ze sobą cały inwentarz
Chcą zniszczyć tych pierwszych mędrcowie tacy
Ugasić Facebookowy cmentarz
Więc plują jadem i krzyczą co chwilę
Bo puszka Pandory już się otwarła
Że Ci od tych zniczy to same debile
Co lubią zmarłą osobę, bo umarła

Nadeszli kolejni i kontemplują
Że wszędzie widzą tylko chłam
Że pierwsi i drudzy ich denerwują
Bo przez nich na Fejsie jest jedynie spam
Przedstawienie niczym w teatrze
Mogliby kłócić się po sam grób
A ja sobie siedzę i na to patrzę
Na najdalszym planie został tylko trup

Więc kiedy prowadzisz działania strategiczne
Kłócąc się z innymi mądralami
Zamiast wytytać błędy otrograficzne
Lepiej trzymać język za zębami
Bo gdy ktoś umiera, to strasznie głupie
Gdy rzucasz na wszystkich stertami bluzgów
Pomyśl o ile zdrowiej jest mieć to wszystko w dupie
I raz tak od święta
Wyjątkowo
Używać mózgu