za płotem twych marzeń i snów o potędze
zakryte niemocą grabieją twe ręce
codziennie robota; osiem godzin z życia
na drobne monety twe życie przelicza

obrazek na ścianie i forsa w portfelu
czy dotrwasz do końca czy dojdziesz do celu?
znów patrzysz na kraty: są wszędzie wokoło
to system cię dusi się śmiejąc wesoło

biuro jest jak matka: twe dzieci pożera
wyśle na kolonie by cię sponiewierać
narzuci kolejne wyjazdy służbowe
wbije gwóźdź ostatni do deski grobowej

REFREN:
do pracy rodacy wbijać gwoździe w system
tych co się pierdolą utopi się w Wiśle!!!