Kiedy nam wiatr popłynąć da, żagle rozwiń i staw,
zanurzyć się w nieznany świat zatok, lądów i raf,
pogrążyć w marzeniach i jak od niechcenia
zaciągnąć się wiatrem, wychylić pół żartem sto gram.

Kiedy nam wiatr popłynąć da za horyzont do gwiazd,
przekroczyć most, uciec od trosk świateł wiosek i miast,
zaśpiewać półgłosem, rozmarzyć się trochę,
pogadać z gwiazdami, co świecą od nieba do dna.

Ref:
A więc płyń, płyń morską falą się baw,
horyzontu tam poznasz kres,
a więc płyń, płyń, morską falą się baw,
chór syren i mew kołysany gdzieś słońca zmierzch.

Kiedy nam wiatr popłynąć da , rozkołysać nas chce,
odsłonić las różowych lamp pogrążonych we śnie,
polecieć z gwiazdami pod nieba aksamit
i z góry wysoko przygodę rozpocząć jak wiatr.

Marzenia są jak ciepły kąt, jak latarnia we mgle,
więc zanuć znów melodię tą co nie kończy się źle,
lecz zawsze pamiętaj, że marzeń przynęta
nie może przysłonić twej życia pogoni co dnia.