Tysiące morskich mil i setek ciężkich dni,
A twardy los nie szczędził ludzkiej krwi.
Widziałem zorzy blask i śnieżnobiały świat,
Lecz co przeżyłem niech mi lepiej nie zazdrości nikt.

Gdzieś wśród lodowych gór dla tranu i dla kłów,
Oddało swoje życie wielu z nas.
Najmniejszy nawet błąd, a wystarczyło to,
By nigdy więcej już nie ujrzeć swych rodzinnych stron.

Ref:
Witaj moja Grenlandio, zmęczoną swoją twarz
Ku Arktyki brzegom skutym lodem
Zwracam jeszcze raz.
Witaj moja Grenlandio, już minął przeszło rok
Gdy żegnałem ukochany dom i ukochaną swą.

Nie raz nam rozbić mógł burty twardy lód,
Że powracamy dziś - to istny cud.
Dał wrócić dobry Bóg , dziękujmy za to mu,
Lecz żaden nie zapomni z nas jak wielki to był trud.

Tak bardzo cieszę się, że znowu widzę cię,
Grenlandio, ukochana ziemio ma.
Przeminie szybko czas, znów forsy będzie brak
I w lodowe góry będę musiał wrócić jeszcze raz.