Dobrze mieć najczęściej
Spośród wszystkich szczęść
Jedno małe szczęście
Albo szczęścia część

Czyli, mówiąc jaśniej
Gdyby o mnie szło
Tym szczęściem byłby właśnie ktoś
Sam już nie wiem kto...

Bo gdy się kogoś ma
To zaraz jest inaczej
I nagle z każdym dniem
Pięknieje cały świat

A jeszcze niech ten ktoś
Z bliska w oczy popatrzy
To jakby promień słońca
W samo serce wpadł

Nagle w mróz zakwitają kasztany
Każde zdanie zamienia się w wiersz
Bo się jest, bo się jest zakochanym
A jak tak, to już nic, tylko wiesz...

Że gdy się kogoś ma
Tak serdecznie, prawdziwie
To już się niewątpliwie
Wszystko, wszystko ma

Nagle w mróz zakwitają kasztany
Każde zdanie zamienia się w wiersz
Bo się jest, bo się jest zakochanym
A jak tak, to już nic, tylko wiesz...

Że gdy się kogoś ma
Tak serdecznie, prawdziwie
To już się niewątpliwie
Wszystko, wszystko ma