aNiech ktoś zae7trzyma wreszcie dświat, ja wyB7siadam
aNa pierwszej dstacji, teraz, E7tu
aNiech ktoś zae7trzyma wreszcie dświat, bo wyB7siadam
aPrzez życie dnie chcę gnać bez E7tchu

AJak w kołoA7wrotku bezBwolnie się kręA7cę
dGubiąc d7wątek i d6dni
BA jakiś bies wciąż poB7wtarza mi:(F0) prędE7zej

A życie przecież po to jest, żeby pożyć
By spytać siebie: mieć czy być?
Bo życie przecież po to jest, by pożyć
Nim w kołowrotku pęknie nić

Jak w kołowrotku bezwolnie się kręcę
Gubiąc wątek i dni
A jakiś bies wciąż powtarza mi: prędzej

Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat, ja wysiadam
Na pierwszej stacji, teraz, tu
Już nie chcę z nikim ścigać się, z sił opadam
Przez życie nie chcę gnać bez tchu

FBędę tracić aczas, Fszukać dobrych agwiazd
FGapić się na dziury w niebie
aJak najdłużej kochać Ciebie
GisNa to nie szkoda mi
Gissus4Zmierzchów, poranków i nocy

Jak w kołowrotku...