Laasiciate mi cantared Con la gitarraa in mano
Lasaciate mi caEntare Sono l'Iataliano

1. Już chyba jesieań bo już ptaki w drodze.
Kolejny sezon awestchnień i zawodzeń.
Maluję imię aTwe na ścianie,
Bazylikia w MediolanieE, moja Miła
I tęsknię każdyEm mediolańskim świtem,
Do naszych pól złEoconych zwłaszcza żytem.
Pamiętam CiebiEe w tamto lato
GdyśE mówiła mi Beato, ao malarstwie włoskim
Może nie bardzCo byliśmy roztropni,
Na dworze upał C– jedenaście stopni.
CA my w Eupale
OE Aniele aMichale...

Ref. Zabierzciae mi gitarę Ndiechaj obeschnaę trochę
Zabiearzcie mi Egitarę
Właśnie jEestem mokrym aWłochem
Zabierzcie mia gitarę dNie róbcie apośmiewiska.
Jestem aprawdziwEym Włochem,
Ale Eze Skaarżyska

To samo słońce na tym samym niebie
Ci sami ludzie żyją obok siebie
Tak samo marzą i się śmieją
I z nadzieją spoglądają w kalendarze
U nas w Italii był upalny sierpień
Ty nawet nie wiesz, jak ja tutaj cierpię
Ale nie mówmy o dewiacji
Tylko wróćmy do wakacji na Mazurach
Pamiętasz, jakeś pasła gąski w parku
I jak rozbiegły Ci się po Lidzbarku
I jak nad ranem
Wróciły same, skubane?

Ref. Zabierzcie mi gitarę Niechaj obeschnę trochę

 aRa dra ara raa rEa ra ra...
E tEutti canatiamo!
Zabierzciea mi gitaręd Lub dajcie ami po pysku
Zabierzcaie mi gEitarę
Koaniec telEedysku!