Mgła... Pustka... Przestrzeń... Niemoc...

Czuje niemoc czuje pustkę moje serce wypełnia ból
Te emocje to (?) ustępstw moje szczęście rozdziera się na pół
Nie mogę pisać NIC! żeby puścić MYŚL! wszystko siedzi to głęboko we mnie
Już od tylu DNI! chodzę pośród MGŁY! gubię oddech czuje bezsens
Czuje że spadam i nie ma odwrotu a ten bałagan się ciągnie za mną
Nie umiem latać i stawiać kroków żeby poskładać do kupy ten sajgon
Zamykam oczy uciekam gdzieś a przecież nic nie ułoży się beze mnie
Budzę po nocy i czuje stres żeby tu żyć tak mocniej pewniej
Tak mocniej pewniej działać głośniej prężniej szybciej od zaraz
Nie tylko istnieć jak skała tylko biec przed siebie jak taran
Łatwo odpuszczam i nie mam kontroli a przecież to boli gdy ranie innych
Zasłaniam usta bo słowa są po nic nie wiem co robić i czuje się bezsilny
Duszę w sobie to wszystko i wiem, że w końcu wybuchnę uwolnię myśli
Zapiszę kartki odnajdę to miejsce spokojnie usnę zakończę wyścig

To koniec mojej drogi! słyszysz ?
Wchodziłem tu po nic na siłę na olimp żeby pozostać z niczym X2

Dziś krzyczę pełną piersią krzyczę na całą krtań
Uwalniam własną przeszłość żeby została tam
Dziś krzyczę pełną piersią krzyczę na całą krtań
Odciskam własne piętno by pozostawić ślad

I znajdziesz minie, tam znajdziesz mnie wieeesz.
Znajdziesz mnie, znajdziesz mnie znajdziesz mnie we mgle X2

*szept*
Dziś krzyczę pełną piersią krzyczę na całą krtań
Uwalniam własną przeszłość żeby została tam
Dziś krzyczę pełną piersią krzyczę na całą krtań
Odciskam własne piętno by pozostawić ślad

Jestem tu jestem tu we mgle x4