1. GPiękny i dumny statek nasz, epomyślny wicher dmie,
W Czałodze każdy Gchłop na schwał, Ddziób morskie fale tnie.D7  
Dziób Gmorskie fale tnie - o hej! eW oddali znika ląd,
CWyruszam do mej Gmiłej Meg, D/tysD7iące mil Gstąd.

Ref.: GNiech wieje wiatr co sił, do eżagli chłopcy wraz,
CNie będę dłużej w Gporcie gnił na Dpróżno tracąc czasD7. 
GNiech sztormy niosą bryg w eodmętów siną toń,
CWyruszam do mej Gmiłej Meg, [D/D7]tysiące mil Gstąd.

2. Wybranką mą młodziutka Meg, przepiękna niczym kwiat,
Oczęta jak gwiazdeczki dwie, srebrzysty głosu alt.
Srebrzysty głosu alt, lecz cóż, już nie usłyszę go,
Wywieźli ukochaną Meg, tysiące mil stąd.

Ref.: Niech wieje wiatr co sił, do żagli chłopcy wraz...

3. Gdym widział Meg ostatni raz, na statek wiedli ją,
Okrutny dziewczę spotkał los, za nie wiadomo co.
Za nie wiadomo co, mą Meg ukarał podły rząd
Zsyłając na daleki brzeg tysiące mil stąd.

Ref.: Niech wieje wiatr co sił, do żagli chłopcy wraz...

4. O! Gdybym, jak kapitan nasz, żeglarzem dzielnym był
I tak wspaniały statek miał, to pomknąłbym co sił.
To pomknąłbym co sił, już dziś, przez siną morską toń,
Do mojej ukochanej Meg, tysiące mil stąd.

Ref.: Niech wieje wiatr co sił, do żagli chłopcy wraz...