Gdy się dziadek mój i babcia pobrali,
to się długo, bardzo długo urządzali.
Kupowali szafy, stoły, dąb i jesion
by zdobiły, by świeciły lat sześćdziesiąt.
Dziś obyczaj ten wydaje się banalny,
dziś kupuje się mebelek funkcjonalny.

Dziś bardzo się zmienił świat, bo mamy już system rat,
każdy człek ma prawo tak sobie marzyć.
Tu będzie do pracy kąt, a widok na miasto stąd,
tapczan tu i radio do snu.
Kupimy stół, przy stole tym ja i ty,
ach jaki dziś wspaniały obiad był.
A szafa tam, koło drzwi, i setka wieszaków i...
I ten pan co śpiewał mi tak: Kochana.
Dziś bardzo się zmienił świat, bo mamy już system rat
każdy wie, że może być tak.

Może mówię czasami od rzeczy,
lecz uważaj żeby nas nie zjadły rzeczy.
W dawnych czasach wszak bywały takie gafy,
że człek świata nie dostrzegał zza swej szafy.
My nadziei nie stracimy przez byle co,
wszak wiadomo, że te rzeczy się rozlecą.

Dziś bardzo się zmienił świat, bo mamy już system rat,
każdy człek ma prawo tak sobie marzyć.
Oddzielny dla dzieci kąt, dziewczynka ma włosy blond
a tam śpi Kleofas, nasz kot.
A kiedy ktoś na przykład rozgniewa się,
to stłucze coś wołając słowa te:
W tym domu na gracie grat,
to wszystko przez system rat,
a w szafie tkwi bez przerwy ten pan (Kochana).
Dziś bardzo się zmienił świat, to wszystko przez system rat,
każdy wie, że może być tak.