Rano wstajesz zly, wszystko z ciebie kpi, C.e.d7.F. nie chce ci sie nic, zwlaszcza zyc, wiec C.e.d.A7. biedny jestes, bo nie wiesz nawet, ze d.F.G.A7. masz prawdziwy skarb, skarb w postaci mnie! d.d.F. Kto rozjasnia ci wszystkie szare dni, kto nadzieje ma az do dna, no? Kto rozsmiesza, gdy nie do smiechu ci? Wszystko to na siebie biore ja! d.F.G.C. ref: Bo mnie na usmiech zawsze stac, F.G.e. nie lubie zycia brac a.F.G.C. zbyt serio, serio zbyt... Bo ja na przekor wszystkim tym, co zasmucaja swiat, usmiecham sie przez lzy! Nie rozmieniaj mnie na humory zle, gdy dopadnie splin mnie tu w szkle, o nie... Dobry dla mnie badz, kochaj, szanuj, chron ja przy zyciu cie trzymam, badz co badz. Niebo pelne chmur, malkontentow chor przekonuje, ze gorzej jest, niz zle... Nim uwierzysz w to, nim sie wtopisz w szklo, szybko na ratunek wzywaj mnie! A ja, pogoda ducha twa, natychmiast zjawiam sie, gdy czuje, ze ci zle... A ja, jak wierny aniol stroz pocieszam cie co dnia, beze mnie ani rusz! Bo mnie na usmiech zawsze stac, nie lubie zycia brac zbyt serio, serio zbyt... Bo ja, pogoda ducha twa, gdy potrzebujesz mnie, po prostu zjawiam sie. To mnie wymyslil dobry Bog, bys przez to zycie zle z nadzieja przebrnac mogl... To ja na przekor wszystkim tym, co zasmucaja swiat, usmiecham sie przez lzy!

C e d7 F Rano wstajesz zły, wszystko z ciebie kpi, C e d A7 nie chce ci się nic, zwłaszcza żyć, więc d F G A7 biedny jesteś, bo nie wiesz nawet, że d F masz prawdziwy skarb, skarb w postaci mnie! C e d7 F Kto rozjaśnia ci wszystkie szare dni, C e d A7 kto nadzieję ma aż do dna, no? d F G A7 Kto rozśmiesza, gdy nie do śmiechu ci? d F G C Wszystko to na siebie biorę ja! F G e Bo mnie na uśmiech zawsze stać, a F G C nie lubię życia brać zbyt serio, serio zbyt. F G e Bo ja, na przekór wszystkim tym, a F G C co zasmucają świat, uśmiecham się przez łzy. Nie rozmieniaj mnie na humory złe, gdy dopadnie splin, nie top w szkle, o nie. Dobry dla mnie bądź, kochaj, szanuj, chroń - ja przy życiu cię trzymam, bądź co bądź. Niebo pełne chmur, malkontentów chór przekonuje, że gorzej jest niż źle. Nim uwierzysz w to, nim się wtopisz w tło, szybko na ratunek wzywaj mnie. A ja, pogoda ducha twa, natychmiast zjawiam się, gdy czuję, że ci źle. A ja, jak wierny Anioł Stróż, pocieszam cię co dnia, beze mnie ani rusz. Bo mnie na uśmiech zawsze stać, nie lubię życia brać zbyt serio, serio zbyt. Bo ja, pogoda ducha twa, gdy potrzebujesz mnie, po prostu zjawiam się. To mnie wymyślił dobry Bóg, byś przez to życie złe z nadzieją przebrnąć mógł. To ja, na przekór wszystkim tym, co zasmucają świat, uśmiecham się przez łzy.