Tu takie ziemia rodzi słowa            a e
Co dłoń podają w samą porę             a e
Każą zdychać i od nowa                 a e
Znów zmartwychwstawać przed wieczorem  C H7

Lecz kiedy poraniona dusza
Wypadnie nocą z drżących rąk
To przecież wiem, że czas wyruszać
W swoich przeznaczeń drugi krąg

Śmierci moja! Mileńka moja!            G H e D
Pętlisz się, pętlisz nade mną          G H e D
Śpiewasz: tyś mój, a ja już twoja      G H e D
Czas nam odlecieć razem w ciemność     G H e

Tu takie ziemia rodzi słowa
Co same w wiersz się układają
Poetów kocha Achmatowa
I plącze sieć kaukaski pająk

Stare się w nowe szybko zmienia
Szturmem w kremlowską wchodzi bramę
I jeszcze nikt nie widzi cienia
A on już jest nad Mandelsztamem

Śmierci moja! Mileńka moja!
Pętlisz się, pętlisz nade mną
Śpiewasz: tyś mój, a ja już twoja
Czas nam odlecieć razem w ciemność

Wypiję więc za czasy nowe              g d
I jeszcze zmoczę łeb pod kranem        g d
Wspomnę miłości Achmatowej             g d
Zmarznięte w śniegach, zapomniane      B A

Moskwa jak dziwka śpi zmęczona
A oni w bezpowrotnej ciszy
Dłoń w mrokach sztolni odmrożona
Ni słowa więcej nie napisze

Śmierci moja! Dziewczynko moja!        F A d C
Pętlisz się, pętlisz nade mną          F A d C
Śpiewasz: tyś mój, a ja już twoja      F A d C
Czas nam odlecieć razem w ciemność     F A d

Ruś moją skryły mroźne pola
Kopuły cerkwi i monastyr
Wczoraj rozmawiał ze mną Woland
Przyjechał tutaj w siedemnastym

Za oknem czasu mrok czerwony
Zakrywa sobą resztki dnia
Spogląda na mnie twarz z ikony
Milczy - więc milczę również ja!

Śmierci moja! Mileńka moja!
Pętlisz się, pętlisz nade mną
Śpiewasz: tyś mój, a ja już twoja
Czas nam odlecieć razem w ciemność

Ja wiem, że kiedyś; wiem, że jeszcze
Rozpocznie wszystko się od nowa
Ogrzeje pieśnią ktoś i wierszem
Zrodzone w chłodzie ziemi słowa

Ta ziemia rodzi od stuleci
Słowa, co śnić nie dają snom
I znów urodzą się poeci
By własny świat napisać krwią

Lecz kiedy poranione dusze
Wypadną nocą z drżących rąk
Pojmą, jak ja, że czas wyruszyć
W swoich przeznaczeń drugi krąg

Śmierci moja! Dziewczynko moja!
Pętlisz się, pętlisz nade mną
Śpiewasz: tyś mój, a ja już twoja
Czas nam odlecieć razem

To tak jak ziemia rodzi słowa
Co dłoń podają w samą porę
Każą zdychać i od nowa
Znów zmartwychwstawać przed wieczorem

Lecz kiedy poraniona dusza
Wypadnie nocą z drżących rąk
To przecież wiem, że czas wyruszać
W swoich przeznaczeń drugi krąg

Śmierci moja! Mileńka moja!
Pętlisz się, pętlisz nade mną
Śpiewasz: tyś mój, a ja już twoja
Czas nam odlecieć razem w ciemność

To tak jak ziemia rodzi słowa
Co same w wiersz się układają
Poetów kocham - Achmatowa*
I plącze sieć kaukaski pająk

Stare się w nowe szybko zmienia
Szturmem w kremlowską wchodzi bramę
I jeszcze nikt nie widzi cienia
A on już jest nad Mandelsztamem**

Śmierci moja! Mileńka moja!
Pętlisz się, pętlisz nade mną
Śpiewasz: tyś mój, a ja już twoja
Czas nam odlecieć razem w ciemność

Wypiję więc za czasy nowe
I jeszcze zmoczę łeb pod kranem
Wspomnę miłości Achmatowej*
Zmarznięte w śniegach, zapomniane

Moskwa jak dziwka śpi zmęczona
A oni w bezpowrotnej ciszy
Dłoń w mrokach sztolni odmrożona
Ni słowa więcej nie napisze

Śmierci moja! Dziewczynko moja!
Pętlisz się, pętlisz nade mną
Śpiewasz: tyś mój, a ja już twoja
Czas nam odlecieć razem w ciemność

Ruś moją skryły mroźne pola
Kopuły cerkwi i monastyr
Wczoraj rozmawiał ze mną Woland***
Przyjechał tutaj w siedemnastym

Za oknem czasu mrok czerwony
Zakrywa sobą resztki dnia
Spogląda na mnie twarz z ikony
Milczy - więc milczę również ja!

Śmierci moja! Mileńka moja!
Pętlisz się, pętlisz nade mną
Śpiewasz: tyś mój, a ja już twoja
Czas nam odlecieć razem w ciemność

Ja wiem, że kiedyś; wiem, że jeszcze
Rozpocznie wszystko się od nowa
Ogrzeje pieśnią ktoś i wierszem
Zrodzone w chłodzie ziemi słowa

Ta ziemia rodzi od stuleci
Słowa, co śnić nie dają snom
I znów urodzą się poeci
By własny świat napisać krwią

Lecz kiedy poranione dusze
Wypadną nocą z drżących rąk
Pojmą, jak ja, że czas wyruszyć
W swoich przeznaczeń drugi krąg

Śmierci moja! Dziewczynko moja!
Pętlisz się, pętlisz nade mną
Śpiewasz: tyś mój, a ja już twoja
Czas nam odlecieć razem

*Achmatowa - Anna Achmatowa (Anna Andriejewna Gorienko) - wybitna rosyjska poetka
**Mandelsztam - Osip Emiljewicz Mandelsztam - rosyjski poeta i prozaik
***Woland - germańskie imię szatana; pojawia się jako postać w legendach o Fauście oraz powieści Bułhakowa "Mistrz i Małgorzata"