Wzdłuż urwiska, nad przepaścią, na jej dzikim pustym brzegu Moje konie rozszalałe ostrym batem biję, smagam, Coś powietrza mi za mało, wiatr mnie dławi, mgła zatyka, Czuję w zgubnym zachwyceniu – to już koniec, to już koniec! Poczekajcie, moje konie, poczekajcie trochę! Nie słuchajcie gdy świszcze zły bat! Jakież to konie narowiste przytrafiły mi się, Ani życia dokończyć, ni skończyć swą pieśń! Wodą konie napoje -dośpiewam swą pieśń, - Nim na Styksu zamglony przeprawię się brzeg. Zginę ja, jak marny pyłek mnie huragan zmiecie z dłoni, I saniami mnie nad ranem będą wlec po białym śniegu. Zmieńcie krok na bardziej wolny moje śmigłe, rącze konie, Spowolnijcie naszą drogę do ostatniej do przystani. Poczekajcie, moje konie, poczekajcie trochę! Nie rozkazem dla was knut i bat. Jakież to konie narowiste przytrafiły mi się, Ani życia dokończyć, ni skończyć swą pieśń! Wodą konie napoje -dośpiewam swą pieśń, - Nim na Styksu zamglony przeprawię się brzeg. Zdążyliśmy -na spotkanie z Panem Bogiem każdy zdąży. Czy to anioły nam śpiewają swoim głosem nieżyczliwym? Czy to srebrne jakieś dzwonki się zaniosły cichym płaczem, Czy to ja krzyczę na konie by nie gnały już tak prędko? Poczekajcie, moje konie, poczekajcie trochę! Na cóż Bogu śmiertelny ten cwał! Jakież to konie narowiste przytrafiły mi się, Ani życia dokończyć, ni skończyć swą pieśń! Wodą konie napoje -dośpiewam swą pieśń, - Nim na Styksu zamglony przeprawię się brzeg. Wars 30-03-2016  

a a/C e e/G C H7 e e E a Nad urwiskiem nad przepaścią śnieżną zamieć przeganiając, H7 e E7 Na złamanie karku gnam, nahajką konie poganiając. a e Już brakuje mi powietrza, wiatr i mgłę łapczywie piję H7 e E7 I z zachwytem dzikim wołam: nie przeżyję, nie przeżyję... a e Trochę wolniej, wolniej konie, dokąd rwiecie cwałem? H7 e E7 Co tam wam czarne wodze i bat? a e Takie mam konie narowiste jakie sam wybrałem. H7 e E7 Życia mi trochę żal, pieśni żal, co za świat. a Koniom woda i sól. e Pieśniom miłość i ból. H7 Ile czasu los da, e E ( a a/C e e/G C H7 e ) Może dzień, może dwa... e E a Mogę zginąć, wicher zmiecie mnie z otwartej życia dłoni, H7 e E7 Kiedy sanie mnie poniosą mroźnym świtem wśród śnieżycy. a e Każde kopyt uderzenie oszalałych w biegu koni H7 e E7 Jednak zbliża mnie do celu, do ostatniej już granicy... e E a Ja zdążyłem, bo do Boga każdy kiedyś zdąży w gości H7 e E7 Czemu chór anielski ochrypł, czy z zazdrości czy z miłości? a e Czy to dzwonek ciągle dzwoni aż zanosi się od łkania, H7 e E7 Czy to ja daremnie wołam, własny los ścigając w saniach... w tonacji a-mol: d d/F a a/C F E7 a a A d Nad urwiskiem nad przepaścią śnieżną zamieć przeganiając, E7 a A7 Na złamanie karku gnam, nahajką konie poganiając. d a Już brakuje mi powietrza, wiatr i mgłę łapczywie piję E7 a A7 I z zachwytem dzikim wołam: nie przeżyję, nie przeżyję... a a Trochę wolniej, wolniej konie, dokąd rwiecie cwałem? E7 a A7 Co tam wam czarne wodze i bat? d a Takie mam konie narowiste jakie sam wybrałem. E7 a A7 Życia mi trochę żal, pieśni żal, co za świat. d Koniom woda i sól. a Pieśniom miłość i ból. E7 Ile czasu los da, a A ( d d/F a a/C F E7 a ) Może dzień, może dwa... a A d Mogę zginąć, wicher zmiecie mnie z otwartej życia dłoni, E7 a A7 Kiedy sanie mnie poniosą mroźnym świtem wśród śnieżycy. d a Każde kopyt uderzenie oszalałych w biegu koni E7 a A7 Jednak zbliża mnie do celu, do ostatniej już granicy... a A d Ja zdążyłem, bo do Boga każdy kiedyś zdąży w gości E7 a A7 Czemu chór anielski ochrypł, czy z zazdrości czy z miłości? d a Czy to dzwonek ciągle dzwoni aż zanosi się od łkania, E7 a A7 Czy to ja daremnie wołam, własny los ścigając w saniach...