Popękana na nim zbroja I zadano wiele ran Ledwie miecza pół W mdlejącej trzyma dłoni Kurz kolory skrył A z proporca tylko strzęp Swym łopotem krzyczy Że nie złożył broni Wkoło wrogi tłum Zwartym kręgiem szedł I szyderstwem ciskał W dumę tego turnia Tarcza pękła już U stóp leży w prochu hełm Tylko oczu blask Od ciosów go odsłania A iść przecież miał W zupełnie inną stronę I marzenia dłonią gładzić Zamiast gniew Taki dziwny świat Ciągle wkoło tylko zew A mu wciąż w pół drogi Tej nie określonej Zobaczyłam raz wyraźnie Jak ucieka moje dno, A ja razem z nim Zapadam się w otchłanie Kłamstwa zew i brud Strachem jest wolności głód Ludzie prawi pozostają nieznani A iść…

Popękana na nim zbroja a G I zadano wiele ran a G Ledwie miecza pół a W mdlącej trzyma dłoni G e Kurz kolory skrył a G A z proporca tylko strzęp e a Swym łopotem krzyczy, że a G Nie złoży broni G a Wkoło wrogi tłum Zwartym pręgiem szedł i szyderstwem ciskał W dumę tego trwania Tarcza pękła już U stóp leży w prochu hełm Tylko oczu blask Od ciosu go osłonił A iść przecież miał w zupełnie inną sronę a G e I marzenia drogą gładzić zamiast gniew a G e Taki dziwny świat ciągle wkoło tylko zew a G e a A my wciąż w pół drogi tej nie określonej a G e Zobaczyłem raz wyraźnie jak ucieka moje dno A ja razem z nim Zapadam się w otchłanie Kłamstwa zew i trud Strachem jest wolności głód Ludzie prawi pozostają Mi nieznani