D A D 1. Wieczorem, późnym wieczorem D7 G A Panny wychodzą nad wodę G D A Nad rzeką pochylają twarze D e A A7 Coś do niej szepcą, o czymś marzą D Ref. Rzeki to idące drogi d A łodzie wędrowcy tych dróg A Dwa razy w tej samej wodzie G D A Nie przejrzy się człowiek ni duch 2. Trawy się wodzie kłaniają Odbicie swe potrącając I wiatrem miękko kołysane W jego gadanie zasłuchane Rzeki to idące drogi... 3. Noc pachnie miodem i miętą A wianki płyną stadami Płyną od zmroku aż do świtu Płyną tak znikąd, hen donikąd Rzeki to idące drogi...  

Wieczorem, późnym wieczorem, D A D Panny wychodzą nad wodę. D7 G A Nad rzeką pochylają się twarze, G D Coś do niej szepcą, o czymś marzą. D e A A7 Ref.: Rzeki to idące drogi, D A łodzie - wędrowcy tych dróg. e Dwa razy w tej samej wodzie A Nie przejrzy się człowiek, ni duch. G D Trawy się wodzie kłaniają, Odbicie swe potrącając, I wiatrem miękko kołysane W jego gadanie zasłuchane. Ref.: Rzeki to idące drogi... Noc pachnie miodem i miętą, A wianki płyną stadami, Płyną od zmroku aż do świtu, Płyną tak znikąd, hen donikąd. Ref.: Rzeki to idące drogi...