Gdy autobus rusza wyrzucam papierosa                    a
choć kierowcy linii całkiem podmiejskiej                G
jakoś obojętne dokąd chcemy jechać,                     a
po co, skąd, kiedy, czemu i za jaką cenę.               G
A bilet kosztował trzydzieści srebrników                C
do stacji z napisem pożółkłym Golgota.                  G E
Miałem sen: ktoś mój portret zawiesił na drzewie,       a
padał deszcz, potem pękła zasłona ze złota.             G G7

Brudny autobus do stacji Golgota,                       d d7 G
ukradkiem zerkam przez judasz przetarty                 C e A7
palcem w szybie. Mijamy stacje i zakręty.               d d7 G
Tak się dłuży w tej podróży jakbyśmy do nieba.          E h

Rżną w karty żołnierze. Piją. Będzie bieda.             a
Chytrus Chrystus się przysiadł - fałsz winem przepija.  G
Znów handel mu się udał, stare ciuchy sprzedał.         a
Więc się cieszy, choć od rana coś kłuje go w krzyżu.    G
Zapomniany autobus do stacji Golgota                    C
raptem staje - z kół uciekło ze świstem powietrze.      G E
Kiedy Chrystus pijany klnie na swego ojca               a
w twarz od niego dostaje - w dół spada po stopniach.    G G7

Brudny autobus do stacji Golgota                        d d7 G
ukradkiem zerkam przez judasz przetarty                 C e A7
palcem w szybie. Mijamy stacje i zakręty.               d d7 G
Tak się dłuży w tej podróży jakbyśmy do nieba.          E h

Pewnie jutro ktoś opisze incydent ten zwykły,           a
ubarwiając apokryfem w brukowej gazecie,                G
jakiś żul, jakiś pismak, nadworny poeta,                a
by nie nudził się czytelnik tłusty przy obiedzie.       G
Jutro Chrystus się doigra, zawiśnie na krzyżu,          C
może za to, że Piłata w pokera oszwabi.                 G E
Nie pojedzie nikt na Golgotę, na pogrzeb                a
wszyscy pójdą. Potem stypa. Będzie trochę zabawy.       G G7

Brudny autobus do stacji Golgota                        d d7 G
ukradkiem zerkam przez judasz przetarty                 C e A7
palcem w szybie. Mijamy stacje i zakręty.               d d7 G
Tak się dłuży w tej podróży jakbyśmy do nieba.          E h

Gdy autobus rusza wyrzucam papierosa               a

choć kierowcy linii całkiem podmiejskiej           G

jakoś obojętne dokąd chcemy jechać,                a

po co, skąd, kiedy, czemu i za jaką cenę.          G

A bilet kosztował trzydzieści srebrników           C

do stacji z napisem pożółkłym Golgota.             G E

Miałem sen: ktoś mój portret zawiesił na drzewie,  a

padał deszcz, potem pękła zasłona ze złota.        G G7


Brudny autobus do stacji Golgota,                  d d7 G

ukradkiem zerkam przez judasz przetarty            C e A7

palcem w szybie. Mijamy stacje i zakręty.          d d7 G

Tak się dłuży w tej podróży jakbyśmy do nieba.     E h


Rżną w karty żołnierze. Piją. Będzie bieda.

Chytrus Chrystus się przysiadł - fałsz winem przepija.

Znów handel mu się udał, stare ciuchy sprzedał.

Więc się cieszy, choć od rana coś kłuje go w krzyżu.

Zapomniany autobus do stacji Golgota

raptem staje - z kół uciekło ze świstem powietrze.

Kiedy Chrystus pijany klnie na swego ojca

w twarz od niego dostaje - w dół spada po stopniach.


Brudny autobus do stacji Golgota

ukradkiem zerkam przez judasz przetarty

palcem w szybie. Mijamy stacje i zakręty.

Tak się dłuży w tej podróży jakbyśmy do nieba.


Pewnie jutro ktoś opisze incydent ten zwykły,

ubarwiając apokryfem w brukowej gazecie,

jakiś żul, jakiś pismak, nadworny poeta,

by nie nudził się czytelnik tłusty przy obiedzie.

Jutro Chrystus się doigra, zawiśnie na krzyżu,

może za to, że Piłata w pokera oszwabi.

Nie pojedzie nikt na Golgotę, na pogrzeb

wszyscy pójdą. Potem stypa. Będzie trochę zabawy.


Brudny autobus do stacji Golgota

ukradkiem zerkam przez judasz przetarty

palcem w szybie. Mijamy stacje i zakręty.

Tak się dłuży w tej podróży jakbyśmy do nieba.