G D G C Pytałem skąd bierze się bieda e D G I mama mówiła mi wtedy G D G C Bieda jest stąd, że się nie da e D G Usunąć z rodziny tej biedy C D G e Bieda jest, bo być musi C D G e Więc słuchaj, syneczku, mamusi C D G-e I wbij sobie raz to do łeba C D G Że nie da się, nie da się, nie da 2. Powiedział mi raz nauczyciel Na studia, kochany, iść trzeba Bez studiów nie starczy na życie Roboty znaleźć się nie da Z magistrem ci będzie nielekko Bez niego dopiero jest piekło C D G-e I wbij sobie raz to do łeba C D G Że nie da się, nie da się, nie da 3. I czy powieść chciałem napisać Czy coś wybudować, czy sprzedać To ze wszystkich stron było słychać Że tego zrobić się nie da I byłem im wdzięczny po chwili Bo przecież mi dobrze życzyli C D G-e Że mi wbijali do łeba C D G Że nie da się, nie da się, nie da 4. Gdy czasem się zastanowię Że innym się jednak udaje To zaraz odpowiem sobie Że tak im się tylko wydaje Ci, którzy mnie życia uczyli Swym życiem to udowodnili C D G-e I wbili mi to do łeba C D G Że nie da się, nie da się, nie da REFREN: G D G G Nie głupi, nie leń i nie tchórz G D G G Ja wiem, że się nie da i już C D Nie próbuj **asie e C mi wmawiać, że da się G D G Nie da się, nie da się i już!

G D G C Pytałem skąd bierze się bieda e D G I mama mówiła mi wtedy G D G C Bieda jest stąd, że się nie da e D G Usunąć z rodziny tej biedy C D G e Bieda jest, bo być musi C D G e Więc słuchaj, syneczku, mamusi C D G e I wbij sobie raz to do łeba C D G Że nie da się, nie da się, nie da G D G Nie głupi, nie leń i nie tchórz G D G Ja wiem, że się nie da i już C D Nie próbuj brudasie e C mi wmawiać, że da się G D G Nie da się, nie da się i już! Powiedział mi raz nauczyciel Na studia, kochany, iść trzeba Bez studiów nie starczy na życie Roboty znaleźć się nie da Z magistrem ci będzie nielekko Bez niego dopiero jest piekło I wbij sobie raz to do łeba Że nie da się, nie da się, nie da Nie głupi, nie leń... I czy powieść chciałem napisać Czy coś wybudować, czy sprzedać To ze wszystkich stron było słychać Że tego zrobić się nie da I byłem im wdzięczny po chwili Bo przecież mi dobrze życzyli Że mi wbijali do łeba Że nie da się, nie da się, nie da Nie głupi, nie leń... Gdy czasem się zastanowię Że innym się jednak udaje To zaraz odpowiem sobie Że tak im się tylko wydaje Ci, którzy mnie życia uczyli Swym życiem to udowodnili I wbili mi to do łeba Że nie da się, nie da się, nie da Nie głupi, nie leń...