PGytałem skDąd biGerze się biCeda
I meama mDówiła mi wtGedy
BiGeda jest stDąd, że się nGie dCa
Useunąć z rDodziny tej biGedy

 CBieda jDest, bo być mGusei
 Więc słCuchaj, synDeczku, mamGusei
 I wbCij sobie rDaz to do łGebea
 Że niCe da się, niDe da się, niGe da

    Nie głGupi, nie lDeń i nie tchGórz
    Ja wGiem, że się niDe da i jGuż
    Nie prCóbuj brudDasie
    mi wmeawiać, że dCa się
    Nie dGa się, nie dDa się i jGuż!

Powiedział mi raz nauczyciel
Na studia, kochany, iść trzeba
Bez studiów nie starczy na życie
Roboty znaleźć się nie da

Z magistrem ci będzie nielekko
Bez niego dopiero jest piekło
I wbij sobie raz to do łeba
Że nie da się, nie da się, nie da

Nie głupi, nie leń...

I czy powieść chciałem napisać
Czy coś wybudować, czy sprzedać
To ze wszystkich stron było słychać
Że tego zrobić się nie da
I byłem im wdzięczny po chwili
Bo przecież mi dobrze życzyli
Że mi wbijali do łeba
Że nie da się, nie da się, nie da

Nie głupi, nie leń...

Gdy czasem się zastanowię
Że innym się jednak udaje
To zaraz odpowiem sobie
Że tak im się tylko wydaje

Ci, którzy mnie życia uczyli
Swym życiem to udowodnili
I wbili mi to do łeba
Że nie da się, nie da się, nie da

Nie głupi, nie leń...