Spulchnię ziemię na zboczu i pestkę winogron w niej złożę a d A gdy winnym owocem gronowa obrodzi mi wić G7 C E7 Zwołam wiernych przyjaciół a I serce przed nimi otworzę... d Bo doprawdy - czyż warto inaczej na ziemi tej żyć? E7 a E7 Cóż, czym chata bogata! Darujcie, że progi za niskie C d Mówcie wprost, czy się godzi G7 Siąść przy mnie, ucztować i pić C E7 Pan Bóg grzechy wybaczy a I winy odpuści ni wszystkie... d Bo doprawdy - czyż warto inaczej na ziemi tej żyć? E7 a E7 W czerni swej i czerwieni zaśpiewa mi znów moja Dali Runę w czerni i bieli do stóp jej Niech przędzie swą nić! I o wszystkim zapomnę I umrę z miłości i żalu... Bo doprawdy - czyż warto inaczej na ziemi tej żyć? A gdy zmierzch się zakłębi I cienie po kątach się splotą Niech się cisną do oczu, niech wiecznie pozwolą mi śnić Płowy bawół I orzeł srebrzysty, I pstrąg szczerozłoty... Bo doprawdy - czyż warto inaczej na ziemi tej żyć?

a d Spulchnię ziemię na zboczu i pestkę winogron w niej złożę G7 C E7 A gdy winnym owocem gronowa obrodzi mi wić a d Zwołam wiernych przyjaciół i serce przed nimi otworzę... E7 a E7 Bo doprawdy - czyż warto inaczej na ziemi tej żyć? C d Cóż, czym chata bogata! Darujcie, że progi za niskie G7 C E7 Mówcie wprost, czy się godzi siąść przy mnie ucztować i pić a d Pan Bóg grzechy wybaczy i winy odpuści mi wszystkie... E7 a E7 Bo doprawdy - czyż warto inaczej na ziemi tej żyć? a d W czerni swej i czerwieni zaśpiewa mi znów moja Dali G7 C E7 Runę w czerni i bieli do stóp jej, niech przędzie swą nić! a d I o wszystkim zapomnę i umrę z miłości i żalu... E7 a E7 Bo doprawdy - czyż warto inaczej na ziemi tej żyć? a d A gdy zmierzch się zakłębi i cienie po kątach się splotą G7 C E7 Niech się cisną do oczu, niech wiecznie pozwolą mi śnić a d Płowy bawół i orzeł srebrzysty i pstrąg szczerozłoty... E7 a E7 Bo doprawdy - czyż warto inaczej na ziemi tej żyć?