Gdy dziś napisałam na szybie twe imię, To lód, niby w słońcu, roztopił się, spłynął… I róża pod oknem na śniegu zakwitła, Choć w zimie nie kwitnie. Gdy dziś wymówiłam w pokoju twe imię, To w domu, każdy przedmiot je echem odmienił… I słowik pod oknem na drzewie zaśpiewał, Choć w zimie nie śpiewa. A ciebie tak dawno, tak dawno tu nie ma, Że czasem już myślę: „We śnie byłeś tylko”… Lecz wszystko zaprzecza… Tobie szumią drzewa, rosną kwiaty na śniegu, Tobie słowik śpiewa. Gdy dziś pomyślałam w ogrodzie twe imię… I klon, niby wiosną, obsypał się liśćmi, I jabłoń na ścieżkę rzuciła ci owoc… Choć w zimie nie rodzi. A ciebie tak dawno, tak dawno tu nie ma, Że czasem już myślę: „We śnie byłeś tylko”… Lecz wszystko zaprzecza… Jabłonie, czereśnie, moje kwiaty w ogrodzie… Ścięte mrozu mieczem.  

F a C D Gdy dziś napisałam na szybie twe imię, d To lód, niby w słońcu, roztopił się, spłynął… a C D I róża pod oknem na śniegu zakwitła, a F Choć w zimie nie kwitnie. a C Gdy dziś wymówiłam w pokoju twe imię, D d To w domu, każdy przedmiot je echem odmienił… a D I słowik pod oknem na drzewie zaśpiewał, a Choć w zimie nie śpiewa. d Cis F a A ciebie tak dawno, tak dawno tu nie ma, A fis Że czasem już myślę: „We śnie byłeś tylko”… d Lecz wszystko zaprzecza… E Tobie szumią drzewa, rosną kwiaty na śniegu, Tobie słowik śpiewa. a C Gdy dziś pomyślałam w ogrodzie twe imię… D d I klon, niby wiosną, obsypał się liśćmi, a C D I jabłoń na ścieżkę rzuciła ci owoc… a Choć w zimie nie rodzi. d F H A ciebie tak dawno, tak dawno tu nie ma, a fis Że czasem już myślę: „We śnie byłeś tylko”… d Cis Lecz wszystko zaprzecza… d E Jabłonie, czereśnie, moje kwiaty w ogrodzie… Ścięte mrozu mieczem.  a C A d a C D a