b najlepiej grać na VI progu

gisPowstań Fiswietrze
gisWiej przez Fisogród gismójFis
FisZ południa, z pógisłnoFiscy
gisWśród wonności Fiszbudź mnie ze gissnuFis /2

gisNiech wejdzie miły mój do swego oFisgrodu
I w nim rozgisgośFisci gissię
gisOn sobie zdrojem wód zapieczętoFiswanym
Uczynił gismniFise. gis

gisPowstań Fiswietrze
gisWiej przez Fisogród gismójFis
FisZ południa, z pógisłnoFiscy
gisWśród wonności Fiszbudź mnie ze gissnuFis /2

gisPocałunkami ust swych miły mnie caFisłuje
A miłość gisjego nad Fiswingiso
gisWiedzie na ucztę gdzie
wraz ze mną biesiaFisduje
A godłem gisjego nade mną Fismigisłość

gisPowstań Fiswietrze
gisWiej przez Fisogród gismójFis
FisZ południa, z pógisłnoFiscy
gisWśród wonności Fiszbudź mnie ze gissnuFis /2

gisPorwij z sobą mnie
niech biegnę razem z FisTobą
Do twoich gistrzFisód gis
gisMiły mój na to rzekł
Tyś przyjaciółką Fismoją
Wstań córko gisma i Fispójgisdź

Bo cała gispiękna Fisjesteś i bez gisskazy
Taką gisujrzał CiFisę Bóg i ugisczynił
Gdy migisłego Fistwego zbudził z gismartwych
Abyś wolna Fisbyła od giswiny /2

gisPowstań fprzyjaFisciółko fma i gispójFisdź
Bo bjuż gisminęła Fiszigisma
FisNiech nasyci fmnie owoc gistwój /3

Powstań wietrze
Wiej przez ogród mój
Z południa, z północy
Wśród wonności zbudź mnie ze snu

Powstań wietrze
Wiej przez ogród mój
Z południa, z północy
Wśród wonności zbudź mnie ze snu

Niech wejdzie miły mój do swego ogrodu
I w nim rozgości się
On sobie zdrojem wód zapieczętowanym
Uczynił mnie

Powstań wietrze
Wiej przez ogród mój
Z południa, z północy
Wśród wonności zbudź mnie ze snu

Powstań wietrze
Wiej przez ogród mój
Z południa, z północy
Wśród wonności zbudź mnie ze snu

Pocałunkami ust swych miły mnie całuje
A miłość jego nad wino
Wiedzie na ucztę, gdzie wraz ze mną biesiaduje
A godłem jego nade mną miłość

Powstań wietrze
Wiej przez ogród mój
Z południa, z północy
Wśród wonności zbudź mnie ze snu

Powstań wietrze
Wiej przez ogród mój
Z południa, z północy
Wśród wonności zbudź mnie ze snu

Porwij z sobą mnie, niech biegnę razem z Tobą
Do twoich trzód
Miły mój na to rzekł:
Tyś przyjaciółką moją
Wstań córko ma i pójdź

Bo całą piękna jesteś i bez skazy
Taką ujrzał Cię Bóg i uczynił
Gdy miłego twego zbudził z martwych
Abyś wolna była od winy

Bo cała piękna jesteś i bez skazy
Taką ujrzał Cię Bóg i uczynił
Gdy miłego twego zbudził z martwych
Abyś wolna była od winy

Powstań przyjaciółko ma i pójdź
Bo już minęła zima
Niech nasyci mnie owoc twój

Powstań przyjaciółko ma i pójdź
Bo już minęła zima
Niech nasyci mnie owoc twój

Powstań przyjaciółko ma i pójdź
Bo już minęła zima
Niech nasyci mnie owoc twój