HEROINA poszukiwany
Korektę nadesłał
Arian
1 rok temu
Instrument:
Tylko Tekst
Ona budzi euforię bez powodu.
Jakby jaźń uniosła do nieba.
Poza więzy, troski, poza czas.
Tu, albo tam, wszędzie gloria.
Feerią odmienia klatkę bytu.
Obrazami wyolbrzymia jaźń.
Dla niej rośnie poczucie pełni.
Oto słony rachunek za słodycz.
Wybrzmiała burza przewidzeń.
Jeszcze większy dotyka ból.
Pogrąża w beznadziejnym żalu.
Ujarzmia ciało, odbiera rozum.
Przejmuje władzę nad osobą.
Kończy zniszczenie torturami.
Ona budzi euforię bez powodu.
Jakby jaźń uniosła w górę.
Poza więzy, troski, poza czas.
Tu, albo tam, wszędzie gloria.
Feerią odmienia klatkę bytu.
Obrazami wyolbrzymia jaźń.
Dla niej rośnie poczucie pełni.
Oto słony rachunek za słodycz.
Wybrzmiała burza przewidzeń.
Jeszcze większy dotyka ból.
Pogrąża w beznadziejnym żalu.
Ujarzmia ciało, odbiera rozum.
Przejmuje władzę nad osobą.
Kończy zniszczenie torturami.
Ona budzi euforię bez powodu.
Jakby jaźń uniosła w górę.
Poza więzy, troski, poza czas.
Tu, albo tam, wszędzie gloria.
Feerią odmienia klatkę bytu.
Obrazami wyolbrzymia jaźń.
Dla niej rośnie poczucie pełni.
Oto słony rachunek za słodycz.
Wybrzmiała burza przewidzeń.
Jeszcze większy dotyka ból.
Pogrąża w beznadziejnym żalu.
Ujarzmia ciało, odbiera rozum.
Przejmuje władzę nad osobą.
Kończy zniszczenie torturami.
Jakby jaźń uniosła w górę.
Poza więzy, troski, poza czas.
Tu, albo tam, wszędzie gloria.
Feerią odmienia klatkę bytu.
Obrazami wyolbrzymia jaźń.
Dla niej rośnie poczucie pełni.
Oto słony rachunek za słodycz.
Wybrzmiała burza przewidzeń.
Jeszcze większy dotyka ból.
Pogrąża w beznadziejnym żalu.
Ujarzmia ciało, odbiera rozum.
Przejmuje władzę nad osobą.
Kończy zniszczenie torturami.
Ona budzi euforię bez powodu.
Jakby jaźń uniosła do nieba.
Poza więzy, troski, poza czas.
Tu, albo tam, wszędzie gloria.
Feerią odmienia klatkę bytu.
Obrazami wyolbrzymia jaźń.
Dla niej rośnie poczucie pełni.
Oto słony rachunek za słodycz.
Wybrzmiała burza przewidzeń.
Jeszcze większy dotyka ból.
Pogrąża w beznadziejnym żalu.
Ujarzmia ciało, odbiera rozum.
Przejmuje władzę nad osobą.
Kończy zniszczenie torturami.
Jakby jaźń uniosła do nieba.
Poza więzy, troski, poza czas.
Tu, albo tam, wszędzie gloria.
Feerią odmienia klatkę bytu.
Obrazami wyolbrzymia jaźń.
Dla niej rośnie poczucie pełni.
Oto słony rachunek za słodycz.
Wybrzmiała burza przewidzeń.
Jeszcze większy dotyka ból.
Pogrąża w beznadziejnym żalu.
Ujarzmia ciało, odbiera rozum.
Przejmuje władzę nad osobą.
Kończy zniszczenie torturami.
Zasada Dobrego Harcerza
Wprowadzamy kilka zmian w zasadach kontrybucji. Przeczytaj co się zmieniło: Aktualizacja zasad.Korekty +3 -1
Status: ZatwierdzonaWartość: 2 punkty karmy
głosował za odrzuceniem z -30 punktami 1 rok temu
głosował za zatwierdzeniem 40 punktami 1 rok temu
głosował za zatwierdzeniem 70 punktami 1 rok temu
głosował za zatwierdzeniem 40 punktami 1 rok temu
Leoś Kot, przecież to sam tekst. 1 rok temu