Dajcie mi proszę, co łaska          a G a
Żebrak - też człowiek do diaska!    a G a
Śpiewać już nie mam siły            d E7 a
Żarty mi się skończyły              F E7 a

Siedzę na placu Zamkowym            a E
Z tym, co na plecach zostało        E7 a
Sięgam po rozum do głowy            A7 d
Lecz rozum by żyć - to za mało!     H7 E
Tłuką o pierś resztki serca         a E
Serce nadzieją frymarczy            E7 a
Lecz - może jestem oszczerca -      A7 d
Serce - by żyć - nie wystarczy!     H7 E

Dajcie mi proszę, co łaska          a G a
Żebrak - też człowiek do diaska!    a G a
Śpiewać już nie mam siły            d E7 a
Żarty mi się skończyły              F E7 a

Mówią mi - wstań i zapracuj!        a E
Raz jeszcze zakasz rękawy           E7 a
Albo zabieraj się z placu           A7 d
Bo szpecisz piękno Warszawy         H7 E
Tu zagraniczni turyści              a E
Widzieć chcą cud odbudowy           E7 a
A ty wrażenia im niszczysz          A7 d
Żebrząc na placu Zamkowym           H7 E

Dajcie mi proszę, co łaska          a G a
Żebrak - też człowiek do diaska!    a G a
Śpiewać już nie mam siły            d E7 a
Żarty mi się skończyły              F E7 a

Gdybym łez trochę miał jeszcze      a E
To bym nad sobą zapłakał            E7 a
Kto dziś pamięta w tym mieście      A7 d
Że to ja budowałem barbakan!        H7 E
Człowiek bez daty urodzin           a E
Człowiek bez dnia swych imienin -   E7 a
Życie oddałem urodzie               A7 d
Renesansowych kamienic              H7 E

Dajcie mi proszę, co łaska          a G a
Żebrak - też człowiek do diaska!    a G a
Śpiewać już nie mam siły            d E7 a
Żarty mi się skończyły              F E7 a

Nigdy nikomu nie znany              a E
Po łokcie w glinie i w piachu       E7 a
Ryłem, jak kret tresowany           A7 d
Tunel na Trasie Wschód-Zachód       H7 E
Jakby mi było za mało               a E
Pracy do grobowej deski             E7 a
Póki sił jeszcze starczało          A7 d
Stawiałem Zamek Królewski           H7 E

Dajcie mi proszę, co łaska          a G a
Żebrak - też człowiek do diaska!    a G a
Śpiewać już nie mam siły            d E7 a
Żarty mi się skończyły              F E7 a

Nie mówcie więc, że coś niszczę     a E
Nie mówcie mi, że coś szpecę        E7 a
Bo moje ręce są czystsze            A7 d
Niż wasze myśli i serca             H7 E
Tkwić chcę tu duszą i ciałem        a E
Spróbujcie mi to odebrać!           E7 a
To miasto - ja zbudowałem           A7 d
By mieć na starość gdzie żebrać...  H7 E a

Dajcie mi proszę, co łaska          a G a
Żebrak - też człowiek do diaska!    a G a
Śpiewać już nie mam siły            d E7 a
Żarty mi się skończyły              F E7 a

Dajcie mi proszę, co łaska          a G a
Żebrak - też człowiek do diaska!    a G a
Śpiewać już nie mam siły            d E7 a
Żarty mi się skończyły              F E7 a

Siedzę na placu Zamkowym            a E
Z tym, co na plecach zostało        E7 a
Sięgam po rozum do głowy            A7 d
Lecz rozum by żyć - to za mało!     H7 E
Tłuką o pierś resztki serca         a E
Serce nadzieją frymarczy            E7 a
Lecz - może jestem oszczerca -      A7 d
Serce - by żyć - nie wystarczy!     H7 E

Dajcie mi proszę, co łaska
Żebrak - też człowiek do diaska!
Śpiewać już nie mam siły
Żarty mi się skończyły

Mówią mi - wstań i zapracuj!
Raz jeszcze zakasz rękawy
Albo zabieraj się z placu
Bo szpecisz piękno Warszawy
Tu zagraniczni turyści
Widzieć chcą cud odbudowy
A ty wrażenia im niszczysz
Żebrząc na placu Zamkowym

Dajcie mi proszę, co łaska
Żebrak - też człowiek do diaska!
Śpiewać już nie mam siły
Żarty mi się skończyły

Gdybym łez trochę miał jeszcze
To bym nad sobą zapłakał
Kto dziś pamięta w tym mieście
Że to ja budowałem barbakan!
Człowiek bez daty urodzin
Człowiek bez dnia swych imienin -
Życie oddałem urodzie
Renesansowych kamienic

Dajcie mi proszę, co łaska
Żebrak - też człowiek do diaska!
Śpiewać już nie mam siły
Żarty mi się skończyły

Nigdy nikomu nie znany
Po łokcie w glinie i w piachu
Ryłem, jak kret tresowany
Tunel na Trasie Wschód-Zachód
Jakby mi było za mało
Pracy do grobowej deski
Póki sił jeszcze starczało
Stawiałem Zamek Królewski

Dajcie mi proszę, co łaska
Żebrak - też człowiek do diaska!
Śpiewać już nie mam siły
Żarty mi się skończyły

Nie mówcie więc, że coś niszczę     a E
Nie mówcie mi, że coś szpecę        E7 a
Bo moje ręce są czystsze            A7 d
Niż wasze myśli i serca             H7 E
Tkwić chcę tu duszą i ciałem        a E
Spróbujcie mi to odebrać!           E7 a
To miasto - ja zbudowałem           A7 d
By mieć na starość gdzie żebrać...  H7 E a

Dajcie mi proszę, co łaska
Żebrak - też człowiek do diaska!
Śpiewać już nie mam siły
Żarty mi się skończyły